Ankieta rowerowa: Sławomir Ptaszkiewicz

Sławomir Ptaszkiewicz

KWW Sławomira Ptaszkiewicza Kraków na 100%

1. Proszę wymienić trzy największe problemy rowerzystów w Krakowie?
W jaki sposób zamierza Pan je rozwiązać?

1) Brak spójności systemu tras rowerowych
– należy zwiększyć środki na budowę infrastruktury i realizację Studium Tras Rowerowych. Ten podstawowy szkielet najważniejszych tras łączących dzielnice powinien zostać ukończony w ciągu najbliższej kadencji 2015-19

2) Niewygodne (często niebezpieczne) rozwiązania nie spełniające standardów
– należy przyłożyć większą wagę do przestrzegania przez wykonawców standardów technicznych (nawierzchnia, krawężniki)

3) Zbyt duża szybkość ruchu samochodowego, brak bezpieczeństwa ruchu
– należy wprowadzać strefy uspokojonego ruchu wzorem Berlina (80% miasta w strefie 30 km/h) i egzekwować przestrzeganie przepisów dot. prędkości jazdy. Najlepiej tworzyć fizycznie uspokojone ulice.

2. Proszę określić procentowo jaka część Pana dziennych podróży jest pokonywana: … samochodem, … komunikacją miejską, … rowerem, … pieszo

Mogę określić w skali roku. Samochodem około 60%, rowerem około 20%, pieszo 20%

3. Jakie miasto na świecie jest dla Pana wzorem do naśladowania jeśli chodzi o zrównoważony transport? Dlaczego?

Barcelona za popularyzację i rozwój ścieżek rowerowych, a także dostępność rowerów miejskich. Kopenhaga za porządek, dobrze rozwiniętą komunikację miejską i znakomity system rowerowy. To milionowe miasto, w którym prawie nie ma korków. Miasto zostało odkorkowane bez drogich inwestycji drogowych. Inspirują też szybko zmieniające się miasta USA jak Nowy Jork. Do niedawna bardzo prosamochodowy postawił na zrównoważony transport.

4. Czy ma Pan pomysł, jak zachęcić krakowian do jazdy na rowerze? Jak ich edukować?

Bezpieczeństwo jest problemem. Zarówno w zakresie poczucia bezpieczeństwa osób poruszających się na rowerze, jak również, nie ukrywajmy też, że wielu rowerzystom przydałoby się szkolenie z tego, jak bezpiecznie poruszać się po mieście. Miasto powinno wspierać programy edukacyjne w szkołach. Być może w ramach lekcji WF powinny się odbywać zajęcia z praktycznej jazdy rowerem w ruchu miejskim. Poza tym miasto powinno promować rower na imprezach miejskich. Dzień bez samochodu (22 września) powinien być miejskim festiwalem zrównoważonego transportu. Takim miejskim Świętem Cyklicznym.

5. Zespół roboczy ds. realizacji referendum zajmujący się ścieżkami rowerowymi rekomendował, że do 2019 roku należy wydać 145 mln zł na samodzielną infrastrukturę rowerową. Czy uważa Pan, że to wystarczające środki, by zrealizować wolę mieszkańców?

Jeśli tak się wypowiedzieli specjaliści, to widocznie jest to odpowiednia kwota.
Ja szacowałem kwotę na 200 mln zł i taka deklarację złożyłem. Tak więc ta suma jest zbieżna z moimi propozycjami na doinwestowanie infrastruktury rowerowej z czerwca. Najwyższy czas żeby poważnie zabrać się za kwestię budowy infrastruktury rowerowej w Krakowie. To w końcu realizacja woli mieszkańców wyrażonej w referendum.

6. Jakie rozwiązania dedykowane stricte rowerzystom chciałby Pan wprowadzić w Krakowie (kładki, przepusty pod torami, pasy rowerowe, śluzy rowerowe itp.)? Gdzie?

Przydałyby się dodatkowe kładki pieszo rowerowe ożywiające ruch między dzielnicami. W planach jest kładka na Ludwinowie. Być może nawet ważniejsza byłaby kładka Salwator – Dębniki odciążająca Most Dębnicki, dołożyłbym również kładkę pomiędzy Grzegórzkami a Zabłociem.

7. Jakie jest Pana zdanie w kwestii uporządkowania przestrzeni publicznej?
Czy należy ją oddawać pieszym i rowerzystom? Czy należy wprowadzać opłaty za wjazd samochodem / pojazdem silnikowym do centrum, zamykać ulice dla ruchu samochodowego, zwiększać opłaty za parkowanie pojazdów itp.?

Cały system należy potraktować całościowo. Niewątpliwie przestrzeń wykorzystana przez rowerzystów i pieszych jest wykorzystana efektywniej niż przez samochody. Należy więc udostępniać pieszym i rowerzystom przestrzeń zwłaszcza w centrum miasta. Rozwinięty system rowerowy i dobra komunikacja publiczna to priorytet.
Zwiększenie opłat za parkowanie nie jest w tym momencie realne, ale należy budować parkingi podziemne w partnerstwie publiczno-prywatnym i przenosić miejsca parkingowe z chodników pod ziemię.
Opłaty za wjazd do centrum są tematem do dyskusji i analiz.