Ankieta rowerowa: Marta Patena

Marta Patena

KW Platforma Obywatelska

1. Proszę wymienić trzy największe problemy rowerzystów w Krakowie? W jaki sposób zamierza Pani je rozwiązać?

1) Brak połączenia każdej dzielnicy miasta z centrum bezpiecznymi, tj. takimi, z których mogą korzystać matki z małymi dziećmi i seniorzy, ścieżkami rowerowymi. Rozwiązanie: wybudować, bo mieszkańcy wyrazili swą wolę w referendum.
2) Niektóre istniejące ścieżki rowerowe kończą się „w polu”. Rozwiązanie: naprawić to.
3) Brak parkingów dla rowerów, przypinane są do przypadkowych rur, ławek, znaków drogowych. Rozwiązanie: edukować rowerzystów, że nie są jedynymi użytkownikami dróg i chodników, zadbać o przeznaczenie miejsc na te cele.

2. Proszę określić procentowo jaka część Pani dziennych podróży jest pokonywana: 45% samochodem, 5% komunikacją miejską, 0% rowerem, 50% pieszo.

3. Jakie miasto na świecie jest dla Pani wzorem do naśladowania jeśli chodzi o zrównoważony transport? Dlaczego?

Wzorem, dla mnie, miasta rowerowego jest Amsterdam – byłam, oczywiście jeździłam po mieście na rowerze, komfort bycia rowerzystą. Ale tam są tradycje od zawsze. Kraków na swojej początkowej drodze rowerowej powinien korzystać z doświadczeń miast, które celowo inwestują w transport rowerowy i mają dobre efekty: hiszpańska Sewilla i francuskie Bordeaux – nasze miasto partnerskie.

4. Czy ma Pani pomysł, jak zachęcić krakowian do jazdy na rowerze? Jak ich edukować?

Tak. 1. Edukacja w szkole, może wspólne lekcje wychowania fizycznego dla posiadaczy rowerów, wspólne wycieczki weekendowe pod opieką nauczyciela. Może zwrócić się o pomoc do organizacji skupiających pasjonatów rowerowych?
2. Edukacja dorosłych: tych co jeżdżą a także tych co chcieliby. Organizować kursy doszkalające jazdę.
3. Ułatwić dostęp do miejskiej sieci rowerów.
4. Stacje rowerów miejskich KMK Bike na każdym parkingu Park&Ride.

5. Zespół roboczy ds. realizacji referendum zajmujący się ścieżkami rowerowymi rekomendował, że do 2019 roku należy wydać 145 mln zł na samodzielną infrastrukturę rowerową. Czy uważa Pani, że to wystarczające środki, by zrealizować wolę mieszkańców?

Tak. Mam zaufanie do ekspertów. Przecież w zespole tacy są.

6. Jakie rozwiązania dedykowane stricte rowerzystom chciałaby Pani wprowadzić w Krakowie (kładki, przepusty pod torami, pasy rowerowe, śluzy rowerowe itp.)? Gdzie?

Korzystać ze sprawdzonych wzorców, wymienionych chociażby wyżej miast. Dodatkowe rozwiązania muszą mieć uzasadnienie merytoryczne, poparte decyzją Zespołu ale także wyliczenia ekonomiczne. Jesteśmy krajem i miastem „na dorobku” i nie można lekceważyć finansowego aspektu, tym bardziej, że pieniądze wspólne, społeczne. Za prywatne pozwoliłabym budować wszystko co nie jest sprzeczne z przepisami. O lokalizację trzeba pytać mieszkańców, przekonałam się, że często Oni mają dobre pomysły.

7. Jakie jest Pani zdanie w kwestii uporządkowania przestrzeni publicznej?
Czy należy ją oddawać pieszym i rowerzystom? Czy należy wprowadzać opłaty za wjazd samochodem / pojazdem silnikowym do centrum, zamykać ulice dla ruchu samochodowego, zwiększać opłaty za parkowanie pojazdów itp.?

„Uporządkowanie przestrzeni publicznej” nie dla każdego oznacza to samo. Najpierw wprowadźmy definicję uporządkowania, co nie będzie łatwe, a później zastanawiajmy się jak powinna wyglądać dla większości. To też nie będzie łatwe, wydaje się być potrzeba odwołania do konsultacji i debat społecznych a nawet referendum.
Opłaty za wjazd do centrum – dobry pomysł, bo nie każdy musi z tego korzystać, nie jest to potrzeba niezbędna do życia i rozwoju. Odpowiedzi na pytania z 7. można uzyskać w referendum, bo duża waga sprawy. Edukacja znowu wydaje się być potrzebna na samym początku.